Marko Bezruczko (1893-1944)

Ukraiński wojskowy, generał.

Marko Bezruczko

Brał udział w tworzeniu Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej. W 1918 r. został mianowany pomocnikiem kierownika Generalnego Sztabu URL. Następnie obejmował stanowiska kierownika oddziału Sztabu generalnego URL, kierownika sztabu Zaporoskiej Brygady im. Semena Petlury, od 1919 r. kierownik sztabu Strzelców Siczowych pod dowództwem pułkownika Jewhena Konowalca. Walczył z wojskami bolszewickimi, po wycofaniu się sił niepodległościowych z Ukrainy internowany w Polsce. Na mocy umowy podpisanej przez J. Piłsudskiego i S. Petlurę 26 IV 1920 r. bierze udział w formowaniu sił ukraińskich na ziemiach polskich z internowanych oraz ochotników. 8 II 1920 r. mianowany na dowódcę 6 Siczowej Dywizji URL, która brała udział w ofensywie i zdobyciu Kijowa 7 V 1920 r. Po ofensywie bolszewickiej i wycofywaniu się wojsk polskich udał się do Zamościa, którego udanie bronił przed ofensywą Armii Czerwonej. Walczył z 1. Armią Konną S. Budionnego pod Komarowem (31 VIII), gdzie siły sowieckie zostały rozbite. 5 X 1920 awansowany na generała Armii URL. Po wojnie był członkiem Wyższej Rady Wojennej URL, a także Ukraińskiego Towarzystwa Wojskowo-Historycznego w Warszawie. Zmarł w Warszawie w 1944 r.

Sponsorzy:

Muzeum Historii Polski Patriotyzm Jutra

Dofinansowano ze środków MHP w ramach programu „Patriotyzm Jutra”

Teksty prezentowane na niniejszej stronie są dostępne na licencji Creative Commons. Uznanie autorstwa – 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz Ośrodka Myśli Politycznej i Autorów tekstów.

Ilustracje, design: Stereoplan