Przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości pracował w Radzie Komisji handlu Tymczasowej Rady Stanu, następnie od 1918 do 1922 — podsekretarz stanu w resorcie przemysłu i handlu. Jako przedstawiciel Polski brał udział w delegacji negocjującej zawieszenie broni w wojnie polsko-bolszewickiej oraz traktat ryski. Piastował funkcję ministra Przemysłu i Handlu: w pierwszym rządzie Antoniego Ponikowskiego (19 IX 1921 – 5 III 1922), w rządzie Juliana Nowaka (31 VII – 14 XII 1922) i w rządzie Władysława Sikorskiego (od 16 XII 1922). Zwolennik zbliżenia gospodarczego z Związkiem Sowieckim. Od 1924 do 1932 r. Komisarz Generalny RP w Wolnym Mieście Gdańsku. Po wybuchu II Wojny Światowej minister handlu i przemysłu w dwóch rządach W. Sikorskiego (1939-1942), jednocześnie był ministrem skarbu. W okresie 1945-1946 r. ambasador warszawskiego Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej w Wielkiej Brytanii. Zmarł na emigracji w 1951 r.