Zaangażowany w ruch rewolucyjny od 1903 r. Walczył w I wojnie światowej, nagradzany medalami za odwagę. Po przewrocie bolszewickim utworzył w Samarkandzie oddział Czerwonej Gwardii, który przyłączył się do Armii Syberyjskiej M. Tuchaczewskiego walczącej z A. Denikinem. Po wybuchu wojny polsko-bolszewickiej dowodził II., przemianowanym później na III., Korpusem Kawalerii, z którym dotarł nad dolną Wisłę. Po przegranej Bitwie Warszawskiej osłaniał odwrót 4. Armii, która przebijała się do Prus Wschodnich, sam również zmuszony do przekroczenia granicy z Prusami, gdzie wraz z żołnierzami został internowany. Po wojnie najpierw komisarz armii i marynarki Armeńskiej SRR, w latach 1933-35 zajął się pracą naukową, został profesorem i wykładał historię sztuki wojennej na Wojskowej Akademii Lotniczej im. Nikołaja E. Żukowskiego. Aresztowany w 1935 r. oskarżony o działalność antysowiecką, stracony w 1937 r.
Gaj Dmitriewicz Gaj (1887-1937)
Sowiecki wojskowy, profesor, znany również jako Gaj Dmitriewicz Bżiszkin.