Od 1903 r. działał w Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy, uczestnik rewolucji lutowej w 1905 r. Po rewolucji październikowej 1917 r. członek sekcji polskiej Rosyjskiej Partii Komunistycznej(b), pełnił funkcję przewodniczącego departamentu polskiego w Komisariacie do spraw Narodowości. Od 1918 członek Komunistycznej Partii Robotniczej Polski. Podczas wojny polsko-bolszewickiej mianowany sekretarzem Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego w Białymstoku mającego stanowić zaczątek rządu komunistycznego w Polsce. Rozstrzelany 21 VIII 1937 r. w okresie „wielkiej czystki”.