Poseł na Sejm, minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego (1920-1921), marszałek Sejmu (1922-1928), prezes Stronnictwa Ludowego (1935-1939) Dwukrotnie zastępował Prezydenta Rzeczpospolitej: po zabójstwie Gabriela Narutowicza (16-22 XII 1922) oraz po zamachu majowym (15 V-4 VI 1926). Z ramienia PSL „Piast” w trakcie walk z bolszewikami wszedł w skład Rady Obrony Państwa. Podczas II wojny światowej działał w Służbie Zwycięstwu Polsce. Zamordowany przez Niemców w ramach akcji AB, rozstrzelany w masowej egzekucji Palmirach.