
Działacz Polskiej Partii Socjalistycznej, współpracownik J. Piłsudskiego. W czasie I wojny światowej działacz naczelnego Komitetu Narodowego, należał również do Polskiej Organizacji Wojskowej. W latach 1918-1919 minister spraw zagranicznych w rządzie Jędrzeja Moraczewskiego. Uczestniczył w obradach konferencji pokojowej w Paryżu. W latach 1920-1921 poseł Polski w Rydze, brał udział w delegacji negocjującej zawieszenie broni w wojnie polsko-bolszewickiej oraz kształt traktatu ryskiego. Zwolennik koncepcji federacyjnej Józefa Piłsudskiego. Od 1928 r. członek Rady Naczelnej PPS, od 1931 r. jej wiceprzewodniczący. W tym samym roku został prezesem Instytutu Badania Spraw Narodowościowych. Autor m. in. Kwestia żydowska na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej (1913), Józef Piłsudski, jakim go znałem (1935) O drogę do socjalizmu i pokoju (1936), Ośrodek Myśli Politycznej wydał jego wybór pism pt. Drogi porozumienia (2001).