Współpracownik Wincentego Witosa, poseł do parlamentu austriackiego, wiceprezes Koła Polskiego w austriackiej Radzie Państwa. W latach 1908-1913 prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego, w kolejnych latach prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego – Lewica (1914-1924) z ramienia którego wszedł do Rady Obrony Państwa. A także prezes Związku Chłopskiego (1925-1926) oraz Związku Chłopskiego (1928-1931). W latach 1919–1922 i 1928–1930 poseł na Sejm II Rzeczypospolitej. Po zamachu majowym poparł rządy sanacji, w 1934 r. wycofał się z życia politycznego.