Od 1908 r. działał w Związku Walki Czynnej, służył w Legionach Polskich. Po aresztowaniu J. Piłsudskiego i K. Sosnkowskiego stał na czele Polskiej Organizacji Wojskowej. W wojnie polsko-bolszewickiej dowodził 3 Armią, z którą wkroczył do Kijowa w 1920 r. Po śmierci Piłsudskiego (1935) otrzymał stanowisko Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych. W latach 1935-1939 wraz z prezydentem I. Mościckim decydował o najważniejszych sprawach kraju, był jednym z inicjatorów powstania Obozu Zjednoczenia Narodowego. Po klęsce we wrześniu 1939 r. internowany w Rumunii, wrócił potajemnie do Warszawy w 1941 r.