Jeden z głównych przywódców rewolucji październikowej. W czasie rewolucji 1905 roku, w 1917 Piotrogrodzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich, Przewodniczący Komitetu Wojskowo-Rewolucyjnego przy Radzie Delegatów. Po przewrocie bolszewickim jako komisarz ludowy spraw zagranicznych (1917-1918) uczestniczył w negocjacjach z Niemcami w Brześciu Litewskim. Organizator i twórca Armii Czerwonej w latach 1918-1923 komisarz ludowy do spraw wojskowych i marynarki wojennej RFSRR, od 1923 do 1925 komisarz ludowy spraw wojskowych i marynarki wojennej ZSRR. Podczas wojny polsko-bolszewickiej dowodzący Armią Czerwoną, choć sam był przeciwnikiem wojny z Polską, uważał siły sowieckie za nieprzygotowane do niej, a społeczeństwo polskie za przeciwne rewolucji komunistycznej. Postać L. Trockiego stała się jednak stałym elementem propagandy antysowieckiej w trakcie walk na wschodniej granicy Polski. Zwolennik permanentnej rewolucji socjalistycznej, twórca IV Międzynarodówki. Skonfliktowany ze J. Stalinem, z którego rozkazu został zamordowany w Meksyku w 1940 r.